szukam...:

piątek, 14 września 2012

Murzynek -czekoladowy uśmiech

Dziś krótko i na temat. Prawie, że ściśle kulinarnie.
Każdy ma swój mały zestaw sztuczek i metod, które zawsze działają w najbardziej pokrętnej sytuacji.
Pamiętam, jak byłam małą dziewczynką -mama tłumaczyła mi na czym polega magia uśmiechu. Tłumaczyła, niczym prastary sekret, że uśmiech to coś takiego, co rozbraja, co czasem roztapia najgrubsze lody. Bo są sytuacje, kiedy nie wie się co powiedzieć, co zrobić -wtedy wystarcza uśmiech. Bo są ludzie, do których niewiadomo jak dotrzeć -i wtedy też drogę toruje uśmiech.
Uśmiech skraca dystans -i to chyba święta prawda :)

A takim kulinarnym uśmiechem, który jest dobry na każdą sytuację jest "Murzynek" mojej mamy.
To ciasto, to jakiś magiczny twór, który po pierwsze: wywołuje uśmiech; po drugie: pojawiał się u nas błyskawicznie, kiedy niezapowiedzeni goście już dosłownie stali w progu; po trzecie: jest uniwersalny, jak żadne inne ciasto! Pełnił już funkcję całkiem dostojnego tortu, babki czekoladowej, substytutu piernika na Gwiazdkę, i najczęściej -ekspresowego, czekoladowego ciasta, ktróe znają już u nas wszyscy i które nikomu się jeszcze nie znudziło.
A oto i przepis na nieśmiertelnego Murzynka mojej mamci:





MURZYNEK
/na średnią tortownicę/

kostka masła/ margaryny
1 1/3 szklanki cukru
1 cukier wanilinowy
3 łyżki kakao
5 łyżek wody

Składniki umieszczamy w garnuszku i zagotowujemy. Gdy wystygnie, dodajemy:

3 żółtka (białka z oddzielonych jajek osobno ubijamy na pianę, wykorzystujemy później)
2 szklanki mąki
2 łyżeczki proszku do pieczenia


Wszystko dokładnie mieszamy i na koniec dodajemy ubitą pianę z białek. Lekko mieszamy łyżką.
Pieczemy w 180 stopniach 30-40 minut.
Gdy Murzynek wystygnie, przekrawamy go tak, by mieć trzy blaty. Przesmarowujemy je polewą czekoladową, a do jednej warstwy dodajemy kwaskowy dżem, najlepiej z czarnej porzeczki. Całe ciasto również oblewamy polewą i dekorujemy według uznania.




*uwagi:
-Murzynka często dekorujemy wiórkami kokosowaymi, lub orzechami. I często też dodajemy pokruszone orzechy do ciasta
-niektórzy przekładają Murzynka jasnym kremem. Może ktoś próbował?
-i przepis na polewę: zagotowujemy ze sobą połowę składników, z których korzystamy w pierwszym etapie robienia ciasta. To wszystko :)
W razie jakichkolwiek pytań -służe pomocą :)

niedziela, 2 września 2012

Sałatka z cukinii i ziemniaków -z wyczuwalną jesienną nutką.

Wiem, że początek września, to jeszcze nie jesień.
I wiem, że jesień, to nie tylko babie lato i ciepłe kolory.
Ale zdążyłam się już zachłysnąć tym niesamowitym przejściem z lata w pierwsze, prawie-jesienne dni.
I czuję, że ta euforia się pogłębia!

W planach mam dziś dłuższa wycieczkę rowerową z aparatem pod pachą.
A tymczasem: jesienna sałatka. Trochę eksperymentalnie, w ślad za Elą Ma z blogu Potrawy półgodzinne. Chłodzi się właśnie w lodówce, ale z pierwszego smakowania (czyt.: wyjadania) już przypadła mi do gustu :)
Od oryginały rózni ją to, że obrałam cukinię ze skórki i całość doprawiłam odrobiną ostrej musztardy.
Polecam :)






SAŁTAKA 
Z CUKINII I ZIEMNIAKÓW

5 ziemniaków
pół średniej cukinii
4 ogórki małosolne
2 pomidory
kilkanaście słodkich śliwek węgierek
natka pietruszki (spora garść)
sól, pieprz, oliwa, sok z cytryny
musztarda (opcjonalnie)

Ziemniaki i cukinię obieramy i gotujemy na parze. Cukinię lepiej dodać pod koniec, aby nie zrobiła sięz niej papka. Półtwarde warzywa studzimy i kroimy w większą kostkę. Pomidory obieramy ze skórki, kroimy w cząstki; ogórki w słupki, śliwki również w słupki lub półćwiartki.
Wszystkie składniki mieszamy ze sobą, dodajemy posiekaną natkę pietruszki, doprawiamy solą, pieprzem, oliwą i sokiem z cytryny. Choć tak naprawdę doprawiamy wedle uznania, ja dodałam jeszcze musztardę.
Smacznego! :)





A oto i kolejny przejaw mojej wczesno-jesiennej euforii: